قارچ ناخن پا میلیون‌ها نفر را مبتلا می‌کند. بعد از اینکه یک‌بار آن را تجربه کردید، معمولاً به راحتی تشخیص داده می‌شود. عفونت‌های قارچی ناخن، همچنین به عنوان اونیکومایکوزیس شناخته می‌شود، از منشأ مختلفی می‌تواند روی پوست و ناخن ایجاد شود. قارچ‌های رشته‌ای، مخمرها و قارچ‌هایی که با بدن در تماس هستند می‌توانند در شکافهای ناخن یا پوست اطراف ناخن پا رشد کنند. برخی افراد به بیماری پای ورزشکار در استخرهای شنا و محیط‌های ورزشی مبتلا می‌شوند. هنگامی که پاهای شما عرق می‌کنند یا مرطوب و تر می‌شوند، فرصتی برای رشد قارچ بر روی انگشتان پا یا ناخن پا ایجاد می‌شود. مشکلات پوستی قارچی در تابستان بیشتر دیده می‌شود.
اگر به قارچ ناخن پا مبتلا هستید، ممکن است ناخن پا شما لکه‌های سفید یا زرد رنگی به وجود بیاید و حتی بوی عجیب و ناپسند داشته باشد. ناخن آلوده همچنین ممکن است شکننده، ناهموار و خرد شود. خوشبختانه، گزینه‌های مختلف درمانی برای قارچ ناخن پا وجود دارد، از جمله داروهای طبیعی، داروهای بدون نسخه و داروهای تجویزی. با این حال، اکثر افراد قبل از خرید دارو یا مراجعه به مطب پزشک خود با وسایلی که در اطراف خانه دارند شروع می‌کنند.
درمان خانگی قارچ ناخن
ابتدا ناخن‌های خود را برای درمان با برش دادن و پر کردن آن‌ها یک بار در هفته آماده کنید. بستن ناخن‌های پا باعث کاهش فشار روی ناخن‌ها شده و به نفوذ محلول‌های ضد قارچ به ناخن کمک می‌کند. برای کوتاه و نازک نگه داشتن ناخن‌ها از گیره‌های سنتی ناخن پا و تخته سفال استفاده کنید. حفظ ناخن‌ها به صورت کوتاه، تمیز و خشک برای درمان قارچ ناخن پا و جلوگیری از بروز آن در آینده ضروری خواهد بود.
یک روش پیشگیرانه برای تمیز و خشک نگه داشتن پاهای شما می‌تواند از گسترش قارچ ناخن پا جلوگیری کند. شما می‌توانید با استفاده از وسایل خانگی روزمره، پا را با آب گرم صابون یا یک حمام پا بشویید تا وضعیت قارچ پا را درمان کند. خیساندن پای شما به صورت طبیعی و هضم هومیوپاتی می‌تواند در کاهش یا از بین بردن قارچ ناخن پا مفید باشد.
این موارد داروهای خانگی معمول قارچ ناخن پا هستند:
پراکسید هیدروژن
پراکسید هیدروژن می‌تواند قارچ‌هایی که روی ناخن‌های پا رشد می‌کنند را از بین ببرد. می‌توانید مستقیماً پراکسید هیدروژن را بر روی انگشتان پا یا ناخن انگشتان پا با پارچه تمیز یا سواب پنبه اعمال کنید. پراکسید هیدروژن همچنین در خیساندن کف پا قابل استفاده است. ⅛ فنجان پراکسید هیدروژن (یا چند فنجان) را به چهار فنجان آب خنک مخلوط کرده و پا را 10 تا 20 دقیقه خیس کنید. پاها را با آب گرم بشویید و با دستمال خشک کنید.
چای سیاه
خیساندن پا در چای ساده همچنین می‌تواند در درمان ناخن پا یا قارچ پا مفید باشد. چای سیاه حاوی تانیک اسید است که پا را خشک می‌کند ، باکتری‌ها را از بین می‌برد و به بستن منافذ پا برای کاهش عرق کردن کمک می‌کند. مقداری آب جوشانده سپس 5 تا 6 کیسه چای اضافه کنید. بگذارید 30 دقیقه چای خنک شود و پا را خیس کند. در صورت تمایل روزانه از این پا خیس استفاده کنید.
سرکه سیب
یکی دیگر از داروهای خانگی برای درمان قارچ ناخن پا شامل استفاده از سرکه سیب است. سرکه ضد قارچ است که می‌تواند با آب مخلوط شود تا یک محلول برای خیساندن کف پا ایجاد شود. دو قسمت سرکه را به یک قسمت آب گرم اضافه کنید و روزانه 20 دقیقه پا را خیس کنید. برای خیس تر شدن کف پا، نسبت آن می‌تواند یک قسمت سرکه به یک قسمت آب باشد.
جوش شیرین
جوش شیرین را به کف پا اضافه کنید تا ناخن آسیب دیده بهبود یابد. همچنین می‌توانید یک خمیر جوش شیرین را با مقدار کمی آب تهیه کرده و مستقیماً آن را روی پا بمالید. بگذارید خمیر به مدت 10 تا 20 دقیقه روی منطقه آسیب دیده بنشیند، سپس با آب گرم بشویید و پا را کاملاً خشک کنید.
جوش شیرین را می‌توان روی پاها یا کفش‌هایی مانند پودر پا نیز اسپری کرد. هنگامی که جوش شیرین را روی پای خشک خود بمالید، جوراب‌های تمیز بگذارید. جوش شیرین می‌تواند رطوبت را از بین ببرد در حالی که خواص درمانی برای کاهش قارچ ناخن پا کار می‌کنند.
نمک اپسوم
خیساندن پا در حمام نمک اپسوم (سولفات منیزیم) می‌تواند برای تسکین قارچ پا مفید باشد. می‌توانید یک فنجان نمک اپسوم را به دو چهارم آب گرم تا داغ اضافه کرده و مخلوط کنید و به مدت 10 تا 20 دقیقه پا را خیس کنید. همچنین می‌توانید یک مخلوط نمک ترکیبی اپسوم را نیز امتحان کنید که شامل موارد زیر است:
- 4 فنجان آب گرم تا داغ
- ½ فنجان نمک اپسوم
- ½ فنجان جوش شیرین
- ¼ فنجان پراکسید هیدروژن
- ¼ فنجان سرکه
همه مواد را مخلوط کرده و پا را به مدت 15 تا 20 دقیقه در آن خیس کنید. روغن‌های گیاهی نیز می‌توانند برای اضافه کردن بر حمام‌های پا، عالی هستند. روغن‌های گیاهی با خاصیت درمانی برای درمان قارچ پا در زیر ذکر شده است. به دنبال خیس شدن کف پا، پاهای خود را با آب تمیز بشویید و با یک حوله تمیز خشک کنید. برای جلوگیری از آلوده کردن پا تمیز، جوراب و کفش تمیز زیر حمام پای خود قرار دهید.
جوراب و کفش تمیز
عوض کردن منظم جوراب و کفش شما همچنین می‌تواند باعث کاهش رشد قارچ‌های ناخواسته پا شود. هر دو جوراب و کفش‌های ورزشی نیز می‌توانند در آب داغ شسته شوند تا از رشد مخمرها و قارچ‌هایی که ممکن است روی پارچه در حال رشد باشند خلاص شوید. برخی از کفش‌ها را می‌توان در دستگاه خشک کرد. خشک کردن کفش در آفتاب گزینه دیگری در هنگام تمیز کردن کفش است.
اضافه کردن نیمی از فنجان جوش شیرین یا یک فنجان سرکه به ماشین لباسشویی می‌تواند به از بین بردن باکتری یا قارچ روی جوراب یا کفش کمک کند.
چکمه‌ها و کفش‌های دیگر که قابل شستشوی در ماشین نیستند می‌توانند با محلول سرکه و آب پاک شوند یا با اسپری ضد قارچ (OTC) اسپری شوند. پودرهای دارویی نیز برای استفاده دز کفش‌های قارچ پا مفید هستند.
اجازه تنفس به پاها با در آوردن کفش و جوراب در صورت امکان می‌تواند از رشد قارچ جلوگیری کند. با پوشیدن کفش‌ها و جوراب تمیز، از پای خود محافظت کنید. جوراب‌های ضد میکروبی و کفش‌های ساخته شده از بامبو، مس یا پارچه‌های مخصوص نیز موجود است. آن‌ها می‌توانند به جلوگیری از رشد باکتری‌ها و مخمرهای ناخواسته در کفش شما کمک کنند.
روغن‌های گیاهی
روغن‌های گیاهی در درمان هومیوپاتی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند تا انواع بیماری‌های مشترک را بهبود بخشند. بسیاری از روغن‌های گیاهی دارای خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی هستند. برخی از روغن‌های گیاهی که می‌توانند به کاهش قارچ ناخن پا کمک کنند عبارتند از:
- روغن درخت چای
- روغن گل میخک
- روغن مریم گلی کلاری
- روغن گل یاس
- روغن اسطخدوس
- روغن یلانگ یلانگ
- روغن اوکالیپتوس
- روغن دارچین
- روغن لیمو
- روغن لیموترش
- روغن تیوز
- روغن پونه کوهی
قبل از اینکه این روغن‌ها را روی پوست خود بمالید، روغن‌های گیاهی را با روغن حامل مانند روغن نارگیل یا روغن زیتون رقیق کنید. روغن مورد نظر یا ترکیب روغن‌ها را با روغن حامل مورد نظر خود مخلوط کرده و چند قطره را روی ناخن آسیب دیده بمالید. همان طور که قبلاً نیز گفته شد، می‌توانید دو تا سه قطره روغن گیاهی نیز به حمام پای خود اضافه کنید.
روغن اوزن دار شده
روغن‌های اوزن دار شده مانند روغن زیتون و روغن آفتابگردان حاوی گاز اوزن هستند. ایده این است که ازون اکسیژن را به مناطق آسیب دیده منتقل می‌کند، که باعث از بین رفتن باکتری‌ها و تحریک سلول‌های پوستی برای بهبود سریع‌تر می‌شود. یک مطالعه نشان داد که روغن اوزن یک داروی خانگی مؤثر برای قارچ ناخن پا است. محققان روغن آفتابگردان ازون شده را بر روی 101 نمونه مخمر آزمایش کردند. روغن در برابر چندین سویه قارچی مؤثر بود. برای امتحان این روش درمانی، ابتدا پا را تمیز و خشک کنید. مقدار کمی از روغن اوزن دار شده را به آرامی ماساژ دهید و آن را در ناخن‌های آسیب دیده و در کل انگشتان پا قرار دهید.
عصاره برگ زیتون
عصاره برگ زیتون حاوی اولئوروپئین است که یک ضد قارچ طبیعی و ضد میکروبی است. نمکی که از برگ زیتون ساخته شده است می‌تواند در ناخن‌های پا برای کاهش عفونت استفاده شود. همچنین برای تقویت سیستم ایمنی بدن و درمان قارچ ناخن پا به‌طور سیستماتیک ممکن است کپسول‌های حاوی عصاره را نیز قورت دهید. تقریباً دو کپسول عصاره برگ زیتون را می‌توان دو بار در روز برای مدت طولانی مصرف کرد. قبل از مصرف عصاره برگ زیتون با پزشک خود مشورت کنید.
روی
اکسید روی ماده معدنی است که می‌تواند عفونت‌های قارچی را درمان کند. به عنوان یک محافظ پوست، میکرو اکسید روی می‌تواند برای مقابله با عفونت و کاهش علائم قارچ پا اسپری شود یا در منطقه آسیب دیده اعمال شود. با پزشک خود مشورت کنید که آیا اضافه کردن روی به رژیم مراقبت از پا مناسب شماست یا خیر.
سیر
سیر یک گیاه ضد میکروبی قوی است. برای درمان موضعی یک دانه سیر را خرد کرده و به مدت 30 دقیقه روی ناخن‌های آسیب دیده بگذارید. از سیر خام به مقدار کم استفاده کنید، زیرا این امر می‌تواند منجر به سوختگی شیمیایی شود.
در مورد مکمل‌های گیاهی حاوی سیر از داروساز سؤال کنید. این مکمل‌ها را می‌توان به صورت خوراکی مصرف کرد نه تنها به درمان عفونت‌های پوستی بلکه همچنین فشار خون بالا، بیماری قلبی، سرطان‌های خاص و همچنین از گزش کنه جلوگیری می‌کند. مکمل‌های سیر نباید توسط افراد مبتلا به زخم معده ، مشکلات هضم یا اختلالات خونریزی مصرف شود. این ماده همچنین ممکن است قرص‌های ضد بارداری را کمتر مؤثر کند. قبل از مصرف مکمل‌های سیر خوراکی با یک متخصص صحبت کنید.
دانه ذرت
ذرت دارای برخی از خواص ضد قارچی است. می‌توانید از دانه ذرت به صورت خمیر یا خیس شده استفاده کنید. برای استفاده از ذرت به صورت خیس شده، آرد ذرت را در آب گرم در یک تابه کم عمق حل کنید. بگذارید خمیر قبل از استفاده روی پایتان خنک شود. بگذارید یک ساعت روی پای شما بماند. به عنوان خمیر، یک لیوان پودر ذرت را به یک ظرف کم عمق اضافه کنید. یک لیوان آب گرم را روی قسمت بالایی پودر ذرت بریزید و بگذارید ذرت و آب ذرت به طور طبیعی برای یک ساعت مخلوط شود. سپس، به اندازه کافی آب گرم اضافه کنید تا تمام پای خود را بپوشاند و بگذارید یک ساعت آن را خیس کند. شما می‌توانید پودر ذرت را به عنوان یک درمان خانگی هفتگی قارچ ناخن پا امتحان کنید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی فعلی شما می‌تواند از تغذیه قارچ ناشی از رشد زیاد کاندیدا باشد. در اینجا چندین تغییر رژیم غذایی وجود دارد که می‌توانید برای گرسنگی دادن مخمر و بهبود قارچ‌های ناخن پا استفاده کنید:
- مصرف شکر را کاهش دهید
- کربوهیدرات‌های خود را به یک فنجان در روز محدود کنید
- غذاهای خود را با روغن نارگیل بپزید
- زنجبیل و سیر را ترکیب کنید
- از مکمل‌های حاوی پروبیوتیک استفاده کنید
ورزش
ورزش منظم می‌تواند روند بهبودی را تسریع کند. از آنجا که خون سریع‌تر از طریق بدن پمپ می‌شود، ویتامین‌های طبیعی را آزاد می‌کند و سموم را از ناحیه مورد نظر خارج می‌کند. فقط حتماً از بهداشت مناسب استفاده کنید تا از بدتر شدن قارچ ناخن پا جلوگیری کنید. جوراب‌هایی را بپوشید که رطوبت آن از بین ببرد، از پودر کف ضد قارچ استفاده کنید، بلافاصله بعد از تمرین کفش را بردارید تا اجازه دهید پا بتواند نفس بکشد، و صندل در اتاق‌های دوش یا استخر استفاده کنید. یادتان باشد که پاهای خود را با صابون ضد باکتری بشویید و پس از دوش گرفتن، پای خود را کاملاً خشک کنید.
گزینه‌های بدون نسخه درمان قارچ ناخن پا
در حالی که داروهای خانگی می‌تواند درمانی باشد که به دنبال درمان قارچ‌های ناخن پا هستید، اما توسط FDA تنظیم و تایید نشده‌اند. داروهای ضد قارچ بدون نسخه به صورت کرم، اسپری و لاک ناخن دارویی در دسترس است. داروهای خانگی اغلب می‌توانند اثربخشی این محصولات را افزایش دهند.
Vicks VapoRub
یکی از محبوب ترین داروهای بدون نسخه برای درمان قارچ ناخن پا Vicks VapoRub است. نمک‌های منتلول شده حاوی مواد طبیعی منتول، روغن اکالیپتوس و کافور است. از ویکس به تنهایی یا همراه با سایر درمان‌ها و داروها استفاده کنید. ابتدا پا را تمیز کرده و سپس روزانه ویکس را روی ناخن پای خود اعمال کنید.
لیسترین
خیساندن ناخن آلوده در لیسترین همچنین می‌تواند به کاهش یا از بین بردن قارچ ناخن پا کمک کند. به طور معمول از این ماده به عنوان دهانشویه استفاده می‌شود، اما از لیسترین به مدت 20 دقیقه دو بار در روز به انگشتان پا یا ناخن پا استفاده می‌شود، و می‌تواند علائم اونیکومیکوزیس را به طور مؤثر کاهش دهد.
داروی پای ورزشکار
اسپری‌های پا، پودرها و کرم‌های ورزشکار برای جلوگیری از رشد قارچ قبل از رشد روی ناخن پا یا گوشت اطراف آن، کمک می‌کند. از یک داروساز بخواهید که بهترین دارو برای علائم شماست.
داروهای تجویز قارچ ناخن پا
بعضی اوقات برای درمان عفونت ناخن پا که به تازگی با داروهای طبیعی یا فرآورده‌های بدون نسخه از بین نمی‌روند، به داروهای تجویز نیاز است. ضد قارچ‌های دارای قدرت تجویز می‌توانند اونیکومایکوزیس را از بین ببرند.
داروهای موضعی غالباً در درمان قارچ‌های خفیف تا متوسط مؤثر هستند. راه حل های موضعی ممکن است شامل پولیش ناخن، کرم، پماد، لوسیون یا داروهای مایع باشد. داروهای خوراکی نیز موجود است و می‌تواند در کپسول‌ها، قرص‌ها یا به صورت مایع استفاده شود.
مزایای درمان خانگی
یکی از فواید بسیاری که در مورد استفاده از داروی هومیوپاتی وجود دارد این است که عوارض جانبی نامطلوبی در آن وجود ندارد. پمادهای موضعی که اغلب برای درمان قارچ ناخن پا تجویز می‌شود، به طور بالقوه می‌توانند پوست را بسوزانند یا تاول بزنند. داروهای خوراکی برای درمان اونیکومیکوز می‌توانند باعث آسیب کبدی یا دستگاه گوارش شوند. ابتدا، راهنمای دارو را بخوانید تا لیستی از عوارض جانبی احتمالی پیدا کنید. اگر هنوز نگران عوارض جانبی هستید ، با داروساز، پزشک یا متخصص خود مشورت کنید.
در مورد قارچ ناخن پا چه موقع به پزشک مراجعه کنید
اگر هنوز در حال قارچ ناخن پا محکم هستید، ممکن است نیاز به مراجعه به یک متخصص داشته باشید. ممکن است یک متخصص پوست یا پزشک متخصص پوست و عروق بتواند علائم شما را ارزیابی کند و یک نمونه کوچک از ناخن یا گوشت مبتلا را به آزمایشگاه بفرستد تا تجزیه شود.
انواع مختلفی از قارچ‌ها و مخمرها وجود دارد که باعث وجود اونیکومیایکوزیس می‌شوند. دانستن علت خاص قارچ پا می‌تواند به شناسایی این که چه مسیری برای درمان وضعیت شما کمک می‌کند، مؤثر باشد.
تغییرات ناخن همچنین می‌تواند به دلیل شرایط اساسی مانند پسوریازیس و دیابت ایجاد شود. مانند همیشه، اگر وضعیت شما ادامه یابد یا رو به وخامت برود، مهم است که به دنبال مشاوره پزشکی باشید. عفونت باکتریایی و قارچی پوست در بیماران دیابتی اغلب منجر به بستری در بیمارستان می‌شود و در موارد شدید منجر به قطع عضو می‌شود.
