پیچ خوردگی مچ پا (sprained ankle) زمانی رخ می‌دهد که مچ پا به شکل بدی خارج از محور حرکت خود، بچرخد. این حرکت نامناسب باعث کشیده یا پاره شدن رباط‌هایی می‌شود که استخوان‌های مچ پا را کنار یکدیگر نگه می‌دارد. رباط‌ها با جلوگیری از حرکت شدید به پایدار نگه داشتن مفاصل کمک می‌کنند. بنابراین مچ پا زمانی پیچ می‌خورد که نیرویی فراتر از دامنه‌ی حرکتی معمول رباط‌ها، به آن وارد شود. درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیب‌دیدگی بستگی دارد. هرچند مراقبت‌های اولیه در منزل، مثل کمپرس سرد و مصرف مسکن در بسیاری از موارد کفایت می‌کند، اما معاینه تخصصی برای ارزیابی شدت پیچ خوردگی مچ پا و تعیین درمان مناسب ضروری است.
چه زمانی برای بررسی پیچ‌خوردگی مچ پا باید به پزشک مراجعه کنید؟
درد و آسیب ناشی از پیچ خوردگی مچ پا ممکن است خود به خود برطرف شود. در اکثر موارد فرد ظرف مدت دو الی دوازده هفته بعد از آسیب‌دیدگی کاملاً بهبود می‌یابد. اما اگر درد آزاردهنده باشد، به خصوص وقتی وزن را روی مچ پای آسیب دیده می‌اندازید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
پزشک می‌تواند تشخیص بدهد که آیا مچ پا واقعاً پیچ خورده است یا این که آسیب جدی‌تری با علائم مشابه وجود دارد. همچنین اگر به نظرتان می‌رسد که پیچ خوردگی به مرور زمان بهبود نمی‌یابد، لازم است به پزشک مراجعه کنید.
به خاطر داشته باشید که ورم واکنش طبیعی بدن به آسیب‌دیدگی است که وقتی بدن خون زیادی را برای کمک به التیام به ناحیه‌ی آسیب دیده می‌فرستد، ایجاد می‌شود. چون فاصله‌ی بین مچ پا و قلب زیاد است، رسیدن خون به مچ پا طول می‌کشد؛ به همین دلیل است که ورم مدت‌ها بعد از بهبود یافتن مچ پا نیز مشاهده می‌شود.
تشخیص پیچ خوردگی مچ پا
پزشک متخصص مچ پا، کف پا و پایین پا را حین معاینه‌ی بالینی بررسی می‌کند، پوست اطراف آسیب‌دیدگی را لمس می‌کند تا نقاط حساس به لمس را پیدا کند و پا را برای کنترل دامنه‌ی حرکتی حرکت می‌دهد تا متوجه شود که کدام موقعیت‌ها باعث احساس درد یا ناراحتی می‌شود.
اگر آسیب‌دیدگی شدید باشد، پزشک یک یا چند مورد از روش‌های تصویربرداری زیر را برای تشخیص افتراقی شکستگی استخوان یا ارزیابی دقیق‌تر گستردگی آسیب رباط توصیه می‌کند:
- رادیوگرافی: مقدار کمی اشعه ایکس (X-ray) در روش رادیوگرافی از بدن عبور داده می‌شود تا تصویری از استخوان‌های مچ پا به دست بیاید. عکس رادیوگرافی برای تشخیص شکستگی استخوان مفید است.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی در MRI برای تهیه تصاویر سه بعدی یا مقطعی دقیق از ساختارهای داخلی نرم مچ پا، از جمله رباط به کار برده می‌شود.
- سی تی اسکن: سی تی اسکن جزئیات بیشتری از استخوان‌های مفصل را نشان می‌دهد. سی تی اسکن در واقع رادیوگرافی‌های متعددی است که از زوایای مختلف گرفته می‌شود و با هم ترکیب می‌شود تا تصویری سه بعدی یا مقطعی را به دست دهد.
- سونوگرافی: امواج صوتی در سونوگرافی برای تهیه‌ی تصاویر هم‌زمان به کار برده می‌شود. پزشک با توجه به تصاویر سونوگرافی می‌تواند وضعیت رباط یا تاندون را در موقعیت‌های مختلف پا بررسی کند.
درجه‌های پیچ خوردگی مچ پا
شدت پیچ خوردگی مچ پا از خفیف تا شدید متغیر است. پزشکان پیچ خوردگی مچ پا را برحسب میزان آسیب به شرح زیر درجه‌بندی می‌کنند:
- درجه 1: مچ پا احتمالاً دردناک و کمی متورم می‌شود. رباط در پیچ خوردگی درجه 1 کشیده می‌شود، اما پاره نمی‌شود.
- درجه 2: پیچ خوردگی درجه 2 همراه با پارگی جزئی رباط است که به ورم و درد مزمن دامن می‌زند. بیمار نمی‌تواند تمام وزن را روی مچ پا بیاندازد و گاهی کبودی نیز مشاهده می‌شود. علت کبودی یا خونمردگی این است که پارگی باعث خونریزی زیر پوستی شده است.
- درجه 3: رباط مچ پا کاملاً پاره می‌شود. برخی بیماران صدای از جا در آمدن را هنگام پیچ خوردن مچ پای درجه 3 می‌شنوند. این درجه از پیچ خوردگی با درد شدید، ورم و کبودی همراه است. چون رباط دیگر قادر به انجام دادن وظیفه‌ی خود نیست، مچ پا ناپایدار می‌شود و نمی‌تواند وزن بدن را نگه دارد.
درمان پیچ خوردگی مچ پا
درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیب‌دیدگی بستگی دارد. درمان با هدف کاهش درد و ورم، تسهیل التیام رباط و بازیابی عملکرد مچ پا انجام می‌شود. چنانچه آسیب‌دیدگی شدید باشد، بیمار به متخصصین آسیب‌های عضلانی_اسکلتی، مانند جراح ارتوپد یا پزشک متخصص در زمینه‌ی توانبخشی و طب فیزیکی معرفی می‌شود.
درمان های اولیه پیچ خوردگی مچ پا
در 24 تا 48 ساعت اولیه بعد از آسیب‌دیدن مچ پا، توصیه اصلی پزشکان، استراحت، استفاده از کمپرس یخ، استفاده از بانداژهای کشی و همچنین بالانگه‌داشتن پاهاست.
- استراحت: از انجام فعالیت‌های سنگین و کارهایی که باعث دردتان می‌شود خودداری کنید.
- یخ: کیسه یخ را بلافاصله بعد از آسیب دیدگی به مدت 15 تا 20 دقیقه روی مچ پا بگذارید و سپس این کار را در ساعات بیداری، هر دو تا سه ساعت یک بار تکرار کنید؛ به جای کیسه یخ می‌توانید پایتان را در وان مملو از تکه‌های یخ نیز بگذارید. چنانچه به بیماری عروقی، دیابت یا اختلال کاهش حسی مبتلا هستید، قبل از استفاده از یخ با پزشک مشورت کنید.
- بستن پا: برای این که ورم بیشتر نشود، مچ پا را تا زمان از بین رفتن ورم با باند کشی ببندید. مراقب باشید باند را آنقدر محکم نبندید که گردش خون در پا مختل شود. بستن باند را از دورترین نقطه از قلب شروع کنید. در صورتی که بانداژهای کشی، پاهایتان را اذیت می‌کند، می‌توانید از بریس‌های مچ پا نیز استفاده کنید.
- بالا نگه‌داشتن پا: مچ پا را، به ویژه شب‌ها بالاتر از سطح قلب بگذارید تا ورم کمتر شود. جاذبه زمین با تخلیه کردن مایع اضافی جمع شده در پا، به کاهش ورم کمک می‌کند.
در کنار این موارد، چنانچه برای حرکت مشکل دارید، می‌توانید از عصا برای راه رفتن استفاده کنید، این کار فشار را از روی مچ آسیب دیده نیز برمی‌دارد.
درمان دارویی
مسکن‌های بدون نسخه‌ای مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا استامینوفن در اکثر موارد برای مدیریت درد ناشی از پیچ خوردگی مچ پا کافی است.
بریس، آتل و عصا
چون راه رفتن با مچ پای پیچ خورده دردناک است، ممکن است لازم باشد که تا زمان از بین رفتن درد با عصای زیربغل راه بروید. پزشک با توجه به شدت پیچ خوردگی توصیه می‌کند که از باند کشی، چسب ورزشی یا مچ‌بند طبی برای پایدار کردن مچ پا استفاده کنید. چنانچه پیچ خوردگی شدید باشد، گچ گرفتن یا بستن آتل برای بی‌حرکت نگه داشتن مچ پا در زمان التیام یافتن تاندون ضروری خواهد بود.
گچ گرفتن
با گچ گرفتن یا بستن آتل از آسیب‌دیدگی بیشتر جلوگیری می‌شود. به‌علاوه چون گچ یا آتل به رباط اجازۀ حرکت کردن نمی‌دهد، درد مچ پا کمتر می‌شود. چنانچه پیچ‌خوردگی درجه 2 باشد، با استفاده از یک وسیلۀ پلاستیکی متحرک، مانند بریس Aircast یا چکمۀ تثبیت‌کنندۀ مچ پا برای پیاده‌روی، می‌توان حمایت لازم را از مچ پا به عمل آورد. اگر پیچ‌خوردگی مچ پا درجه 3 باشد و بیمار درد شدیدی داشته باشد، باید از گچ کوتاه یا بریس گچی سخت به مدت 10 تا 14 روز استفاده شود. ورم و درد اکثر بیماران دو تا سه روز طول می‌کشد.
فیزیوتراپی
بعد از آن که درد و ورم به اندازه‌ی کافی از بین رفت و بیمار توانست مچ پا را به راحتی حرکت بدهد، پزشک تمرین‌های خاصی را برای بازیابی دامنه‌ی حرکتی، قدرت، انعطاف‌پذیری و پایداری مچ پا توصیه می‌کند. پزشک یا متخصص طب فیزیکی روش مناسب انجام حرکات ورزشی و پیشرفت در این تمرین‌ها را به بیمار آموزش می‌دهد.
تمرین‌های تعادلی و پایداری به منظور بازآموزی عضلات مچ پا و وادار کردن آنها به همکاری با یکدیگر برای حمایت کردن از مفصل و پیشگیری از پیچ خوردگی مجدد پا ضروری است. این تمرین‌ها شامل درجات مختلفی از چالش حفظ تعادل، مثلاً ایستادن روی یک پا می‌شود.
اگر مچ پایتان هنگام ورزش کردن پیچ خورده است، از پزشک معالجتان سوال کنید که چه زمانی می‌توانید ورزش کردن را دوباره شروع کنید. ممکن است پزشک یا متخصص طب فیزیکی از شما بخواهد که آزمون‌های حرکتی یا فعالیت خاصی را برای تعیین چگونگی عملکرد مچ پا و مناسب بودن آن برای بازگشت به میادین ورزشی انجام دهید.
خم کردن مچ پا
پاشنه پای آسیب دیده را روی زمین بگذارید. انگشتان و کف پا را تا جایی که می‌توانید به سمت بدن بکشید. کشش را رها کنید. سپس پنجه را تا جایی که می‌توانید از بدن دور کنید. کشش را رها کنید. حرکت را در هفته‌ی نخست بعد از آسیب‌دیدگی تا جایی که می‌توانید تکرار کنید.
نوشتن حروف الفبا با انگشت شصت پا
پاشنه‌ی پا را روی زمین بگذارید و حروف بزرگ الفبای انگلیسی را با انگشت شست پا بنویسید. حرف‌ها را تا جایی که می‌توانید بزرگ بنویسید.
فشار رو به پایین، کشش رو به عقب
باند کشی را حلقه کنید و دور کف پا بیاندازید و دو سر باند را محکم بگیرید. پنجه را رو به پایین و دور از بدن فشار دهید. این فشار را چند ثانیه حفظ کنید. حرکت را سی بار تکرار کنید. یک سر باند را به میز یا پایه‌ی صندلی ببندید و سر دیگر آن را دور کف پا حلقه کنید. پا را به آهستگی به سمت خودتان بکشید. کشش را چند ثانیه حفظ کنید. حرکت را سی بار تکرار کنید.
اورژن (چرخش رو به بیرون) مچ پا
روی زمین بنشینید و باند کشی را دور کف پای آسیب دیده ببندید و دور پای سالم ثابت کنید. پای آسیب دیده را به آهستگی رو به بیرون بچرخانید. حرکت را سی بار تکرار کنید.
اینورژن مچ پا
روی زمین بنشینید و پای آسیب دیده را زیر پای سالم بگذارید. باند کشی را دور پای آسیب دیده ببندید و دور پای سالم ثابت کنید. سپس پای آسیب دیده را به آرامی رو به داخل بچرخانید. حرکت را سی بار تکرار کنید. حرکات کششی و تقویتی را در هفته‌های سوم تا چهارم بعد از آسیب‌دیدگی انجام دهید.
کشش در حالت ایستاده
به فاصله‌ی یک بازو مقابل دیوار بایستید. پای آسیب‌دیده را پشت پای سالم بگذارید، به گونه‌ای که نوک پنجه رو به جلو باشد. پاشنه‌ی پاها را روی زمین نگه دارید و زانوی پای عقب را صاف نگه دارید. زانوی جلو را به آرامی آنقدر خم کنید تا کشش را در ساق پای عقب حس کنید. کشش را 15 تا 20 ثانیه حفظ کنید. حرکت را 3 تا 5 بار تکرار کنید.
کشش در حالت نشسته
باند کشی را دور برجستگی کف پای آسیب دیده بیاندازید. همان‌طور که زانو را صاف نگه داشته‌اید، باند کشی را آنقدر عقب بکشید تا کشش را در بالای ساق پا احساس کنید. این کشش را 15 ثانیه حفظ کنید. حرکت را 15 تا 20 تکرار کنید.
بالا رفتن روی پنجه
رو به روی دیوار بایستید و کف دست‌هایتان را برای حفظ تعادل روی دیوار بگذارید. روی پنجه پا بالا بروید. یک ثانیه در این وضعیت بمانید، سپس به آرامی پایین بیایید. حرکت را 20 تا 30 بار تکرار کنید. وقتی قوی‌تر شدید، حرکت را در حالتی انجام بدهید که وزنتان هنگام پایین آمدن فقط روی پای آسیب دیده باشد.
کشش
پنجه و برجستگی کف پای آسیب دیده را روی کتاب یا لبه‌ی پله بگذارید و بایستید. پاشنه نباید روی زمین باشد. برای حفظ تعادل از دیوار، صندلی یا نرده پلکان بگیرید. پای دیگر را از پشت سر بالا ببرید و زانو را اندکی خم کنید. سپس پاشنه را به آرامی پایین بیاورید. یک ثانیه در این وضعیت بمانید، سپس به موقعیت اولیه برگردید. حرکت را چند مرتبه در روز، هر مرتبه 15 بار تکرار کنید. این تمرین فشار زیادی را به مچ پا وارد می‌کند، بنابراین پیش از انجام آن با پزشک معالجتان مشورت کنید.
درمان‌های تزریقی
کورتیکواستروئیدها، پلاسمای سرشار از پلاکت یا خون اتولوگ (خون گرفته‌شده از خود بیمار) و داروهای مصنوعی موادی هستند که عموماً برای درمان آسیب‌دیدگی‌های پا و مچ پا تزریق می‌شوند. درمان‌های تزریقی را در این بخش بیشتر توضیح می‌دهیم:
- تزریق کورتیکواستروئید: تزریق کورتیکواستروئید از دیرباز درمان اصلی برای آسیب‌دیدگی‌های شایع پا و مچ پای ورزشکاران بوده است. استروئیدها که قابل‌حل در چربی هستند، می‌توانند از غشای سلولی عبور کنند و در سطح رونویسی بر واکنش سلولی اثر بگذارند. بااین‌حال آبشار التهابی بخشی ضروری از فرایند التیام‌بخشی طبیعی بدن است. بنابراین ممانعت از تشکیل آبشار التهابی فرایند ترمیم طبیعی را به لحاظ نظری سرکوب می‌کند.
- تزریق پی آر پی: PRP از نمونۀ خون کامل گرفته‌شده از خود بیمار تهیه می‌شود. غلظت پلاکت‌ها در محلول پی آر پی بالاست و این محلول علاوه بر مقدار فراوانی پلاکت از چند فاکتور رشد، مانند فاکتور رشد مشتق از پلاکت، فاکتور رشد فیبروبلاست، فاکتورهای رشد شبه‌انسولین 1 و 2 و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی تشکیل می‌شود. غلظت بالای فاکتورهای رشد در محلول پی آر پی فرایند ترمیم طبیعی بافت‌های نرم را تسهیل می‌کند. فواید نظری تزریق پی آر پی بر غلظت بالای همین فاکتورهای رشد استوار است.
- کتورولاک: کتورولاک یکی از داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAID) تزریقی برای تسکین کوتاه‌مدت درد حاد است که تزریق درون‌عضلانی آن ممکن است. کتورولاک سریع‌الاثر است و درد را ظرف 10 دقیقه آرام می‌کند. حداکثر اثر دارو تقریباً 45 دقیقه پس از تزریق به دست می‌آید. (منبع)
لیزردرمانی
لیزردرمانی بخش مهمی از فرایند بهبود پیچ‌خوردگی مچ پاست. لیزردرمانی چند مزیت مهم زیر را به همراه دارد:
- افزایش جریان خون: لیزردرمانی رگ‌های ناحیه‌ای را که جریان خون ضعیفی دارد، نسبت به ناحیه‌ای که با گروه‌های عضلانی بزرگ و اصلی احاطه شده است، به‌طور موضعی گشادتر می‌کند و در نتیجه جریان خون بیشتر می‌شود. مواد مغذی لازم برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده در پی افزایش خون به مچ پا می‌رسد و الیاف بافتی آسیب‌دیده نیز از عضو دردناک دور می‌شود.
- افزایش جریان لنفاوی که به کاهش ورم موضعی کمک می‌کند.
- کاهش تشکیل پروستاگلاندین که به نوبۀ خود میزان درد را کمتر می‌کند.
- افزایش تولید اندورفین
- تسریع فرایندهای التیام‌بخشی طبیعی بدن: این اثر شروع سریع‌تر توانبخشی را ممکن می‌سازد.
- پیچ‌خوردگی‌های خفیف پس از 3 تا 5 جلسه لیزرتراپی در حد چشمگیری بهبود می‌یابد.
شاک ویو تراپی
شاک ویو تراپی یکی از درمان‌های مورداستفاده در پاپزشکی برای تسکین درد است. در این روش از پالس‌های قوی امواج صوتی برای متلاشی کردن بافت هم‌بند جای زخم و افزایش جریان خون در بخش آسیب‌دیده استفاده می‌شود. این اثرها به کاهش التهاب و تسکین درد کمک می‌کند و فرایندهای التیام‌بخشی طبیعی بدن را برمی‌انگیزد. شاک ویو تراپی در مطب انجام می‌شود و پس از آن نیازی به استراحت کردن ندارید.
تحریک الکتریکی TENS
در درمان تحریک الکتریکی عصب از روی پوست (TENS) الکترودهایی روی پوست گذاشته می‌شود. این الکترودها جریان برق را برای تحریک عصب‌ها به بدن منتقل می‌کنند. متخصصان بر این باوراند که تحریک الکتریکی عصب درد را کاهش می‌دهد. از مزایای درمان با دستگاه TENS می‌توان به بهبود گردش خون، کاهش التهاب، تسریع فرایند التیام و آسان‌تر کردن توانبخشی عضلۀ پرونئال اشاره کرد.
جراحی
چنانچه آسیب‌دیدگی التیام نیابد یا مچ پا بعد از یک دوره‌ی طولانی طب فیزیکی و انجام تمرین‌های توانبخشی ناپایدار باقی مانده باشد، جراحی ضرورت می‌یابد. البته پیچ خوردگی مچ پا به ندرت به جراحی نیاز پیدا می‌کند. جراحی با اهداف زیر انجام می‌شود:
- ترمیم رباطی که التیام نمی‌یابد.
- بازسازی رباط با بافت گرفته شده از تاندون یا رباط مجاور
حرکات ورزشی برای کمک به بازیابی عملکرد مچ پا و پیشگیری از آسیب‌دیدگی مجدد
تمرین‌های افزایش دامنه حرکتی، کششی و تقویتی در یک تا دو هفته نخست بعد از آسیب‌دیدگی انجام می‌شود.
چه عواملی خطر پیچ خوردگی مچ پا را افزایش می‌دهند؟
برخی از موارد زیر ممکن است احتمال بروز پیچ‌خوردگی مچ پا را افزایش دهند:
- ورزش کردن: پیچ خوردگی مچ پا یکی از آسیب‌دیدگی‌های ورزشی شایع، به ویژه در ورزش‌هایی مانند بسکتبال، تنیس، فوتبال، راگبی و دوی با مانع است که پریدن، چرخاندن یا پیچ دادن پا را ایجاب می‌کند.
- سطوح ناهموار: راه رفتن یا دویدن روی سطوح ناهموار یا زمین‌های با وضعیت نامناسب خطر پیچ خوردن مچ پا را افزایش می‌دهد.
- سابقه‌ی پیچ خوردگی مچ پا: چنانچه یک بار مچ پایتان پیچ بخورد یا آسیب دیگری به مچ پا وارد شود، احتمال پیچ خوردن مچ پا در آینده وجود دارد.
- شرایط جسمی نامناسب: انعطاف‌پذیری یا قدرت نامناسب مچ پا خطر پیچ خوردن مچ پا را در زمان ورزش کردن افزایش می‌دهد.
- کفش نامناسب: کفشی که اندازه پایتان نباشد یا برای فعالیتی که انجام می‌دهید، نامناسب باشد و به طور کلی کفش‌هایی با پاشنه بلند مچ پا را آسیب‌پذیر می‌سازد.
پیشگیری
با رعایت توصیه‌های زیر می‌توانید از پیچ خوردگی پا یا آسیب‌دیدگی مجدد جلوگیری کنید:
- بدن را قبل از تمرین یا ورزش گرم کنید.
- هنگام پیاده‌روی، دویدن یا کار کردن روی سطح ناهموار مراقب باشید.
- اگر سابقه‌ی آسیب‌دیدگی مچ پا دارید یا مچ پایتان ضعیف است، از مچ بند یا چسب استفاده کنید.
- دقت کنید کفشتان اندازه و مناسب فعالیت باشد.
- پوشیدن کفش پاشنه بلند را به حداقل برسانید.
- در ورزش‌ها یا فعالیت‌هایی که آمادگی آن را ندارید، شرکت نکنید.
- انعطاف‌پذیری و قدرت مناسب عضله را حفظ کنید.
- تمرین‌های پایداری مچ پا، مانند تمرین‌های تعادلی را مرتباً انجام دهید.
عوارض عدم درمان
چنانچه پیچ خوردگی مچ پا به خوبی درمان نشود، مچ پا مکرراً پیچ بخورد یا بیمار برای شروع مجدد فعالیت‌ها عجله کند و به مچ پا فرصت التیام ندهد، عوارض زیر بروز می‌یابد:
- درد مزمن مچ پا
- ناپایداری مزمن مچ پا
- بیماری‌های التهابی مفصل، مانند آرتروز مفصل مچ پا
سخن پایانی
پیچ‌خوردگی مچ پا فقط با ناراحتی زودگذر همراه نیست، این آسیب‌دیدگی در صورتی که به درستی درمان و مدیریت نشود، می‌تواند به عوارض بلندمدتی دامن بزند. چنانچه از دلایل، انواع و درجه‌های پیچ‌خوردگی مچ پا آگاهی داشته باشید، می‌توانید به‌موقع برای درمان اقدام کنید، طرح توانبخشی را با پشتکار دنبال کنید و شانس بهبودی کامل را افزایش و خطر آسیب‌دیدگی مچ پا را در آینده کاهش دهید. اولویت قائل شدن برای سلامتی مچ پا از طریق رعایت توصیه‌های پیشگیرانه و مراقبت آگاهانه این توانمندی را در شما ایجاد می‌کند که بدون محدودیت‌های ناشی از پیچ‌خوردگی‌های راجعه و مکرر مچ پا فعال بمانید و از زندگی‌تان لذت ببرید.
سوالات متداول
چقدر طول می‌کشد تا پیچ‌خوردگی مچ پا خوب شود؟
طول دورۀ نقاهت پیچ‌خوردگی مچ پا متغیر است و به شدت آسیب‌دیدگی بستگی دارد. بهبودی پیچ‌خوردگی جزئی حداقل دو هفته زمان می‌برد و ترمیم پیچ‌خوردگی شدید مچ پا شش تا دوازده هفته طول می‌کشد.
پیچ‌خوردگی مچ پا خودبه‌خود بهبود می‌یابد؟
اکثر موارد پیچ‌خوردگی مچ پا خودبه‌خود خوب می‌شود، اما تقویت مجدد مچ پا برای پیشگیری از آسیب‌های بعدی ضروری است. اگر علائمتان پس از گذشت چهار تا شش هفته از آسیب‌دیدگی همچنان ادامه دارد و هنگام راه رفتن احساس ضعف می‌کنید، احتمالاً دچار پیچ‌خوردگی مزمن مچ پا شده‌اید.
ورم ناشی از پیچ‌خوردگی مچ پا پس از چه مدت از بین می‌رود؟
ورم معمولاً فوراً ایجاد نمی‌شود و چند ساعت طول می‌کشد تا مچ پای پیچ‌خورده ورم کند. ورم ناشی از پیچ‌خوردگی خفیف تا متوسط بیش از 48 ساعت ادامه دارد. برطرف شدن ورم پیچ‌خوردگی شدید مدت بیشتری طول می‌کشد و ورم پس از ترمیم رباط پاره‌شده از بین می‌رود.
می‌توانم روی مچ پای پیچ‌خورده راه بروم؟
پزشک معالجتان احتمالاً توصیه می‌کند که از عصای زیربغل، چکمۀ تثبیت‌کنندۀ مچ پا، بریس یا آتل برای برداشتن وزن از روی مچ پا، حمایت، پایدار کردن و محافظت از مچ پا استفاده کنید. تحمیل فشار بیش از اندازه به مچ پای پیچ‌خورده آسیب‌دیدگی را تشدید می‌کند، باعث درد ناراحتی و بیشتر می‌شود و دوران بهبود را طولانی‌تر می‌کند.
بعد از پیچ خوردن مچ پا باید فیزیوتراپی انجام بدهم؟
پزشکان فیزیوتراپی را برای کمک به بازیابی قدرت و توانایی حرکتی مچ پا توصیه می‌کنند. ورزشکاران عموماً فیزیوتراپی را انجام می‌دهند تا پس از بهبود آسیب‌دیدگی بتوانند به میادین ورزشی بازگردند. شواهد موجود بیانگر مهم بودن فیزیوتراپی برای بهبود مناسب پیچ‌خوردگی مچ پاست.
وضعیت مچ پا بعد از یک بار پیچ خوردن چگونه خواهد شد؟
پیش‌آگهی پیچ‌خوردگی مچ پا به تعهدتان به تقویت مچ پا از طریق ورزش و توانبخشی بستگی دارد. اگر مچ پا کاملاً بهبود نیابد یا تمرین‌های قدرتی را دیگر انجام ندهید، رباط آسیب‌دیده ضعیف می‌شود و در آینده در معرض خطر پیچ‌خوردگی مچ پا قرار می‌گیرید.
اسپرین یا پیچ خوردن همراه با پارگی یا کشیدگی شدید چه تفاوتی با پیچ خوردن سادۀ مچ پا دارد؟
پیچ خوردن سادۀ مچ پا آسیب‌دیدگی شایعی است که به دلیل پیچ خوردن پا به سمت داخل یا خارج رخ می‌دهد. در چنین حالتی پایین پا به سمت داخل یا خارج می‌چرخد و رباط‌ها و تاندون‌های مچ پا کشیده می‌شود. اما اسپرین مچ پا آسیب جدی‌تری است که در آن رباط‌ها، تاندون‌ها و عضله‌ها فراتر از دامنۀ حرکتی عادی‌شان کشیده می‌شوند.
ماساژ دادن مچ پای پیچ‌خورده کار درستی است؟
ماساژ دادن مچ پا پس از پیچ‌خوردگی برای کاهش درد و ورم مفید است، اما بهتر است هنگام ماساژ مراقب باشید. اگر فکر می‌کنید ماساژ درد یا ورم را بیشتر می‌کند، ماساژ را متوقف کنید.
بهترین وضعیت برای خوابیدن با مچ پای پیچ‌خورده چگونه است؟
پایتان را بالا بگذارید تا مچ پا بالاتر از قلب قرار بگیرد. به‌این‌ترتیب مایعات بافت‌های آسیب‌دیده که باعث ورم می‌شوند، تخلیه می‌شوند و به جریان مایعات در گردش برمی‌گردند. بالشی را شب‌ها هنگام خواب زیر پایتان بگذارید، پایتان را هنگام نشستن نیز روی چهارپایه بالا بگذارید یا در طول روز کیسۀ یخ روی پا بگذارید.
برای پیچ‌خوردگی مچ پا کمپرس گرم بهتر است یا سرد؟
کمپرس سرد یا کیسۀ یخ را بلافاصله پس از آسیب‌دیدگی روی مچ پای پیچ‌خورده بگذارید. این کار اثر مثبتی بر رباط آسیب‌دیده دارد. سرما درمانی روش بهتری برای درمان پیچ‌خوردگی مچ پاست، چون با کاهش دادن جریان خون در مچ پا به کمتر شدن درد و ورم کمک می‌کند.
از کجا بفهمم که رباط مچ پایم کشیده شده یا پاره شده است؟
رباط کشیده همچنان به استخوان متصل است، اما تا حدی آسیب دیده است. پارگی رباط مشکل جدی‌تری است که به معنای جدا شدن رباط از استخوان یا پارگی و دو نیم شدن آن است.
وقتی مچ پایم پیچ می‌خورد، چه کفشی باید بپوشم؟
بهترین کفش برای زمانی که مچ پایتان پیچ خورده است، کفشی است که کفی سفت و محافظ دارد.
