شین اسپلینت (درد جلوی ساق پا) نشانه چیست و چگونه درمان میشود؟

شین اسپلینت نام دردی در استخوان ساق پا (تیبیا) است که در قسمت جلوی پای شما، بین زانو و مچ پا قرار دارد. این درد معمولاً هنگام ورزش شروع یا بدتر می‌شود، به ویژه هنگامی که خیلی سریع می‌دوید، دویدن آرام و پیاده‌روی سریع. شین اسپلینت معمولاً یک وضعیت جدی نیست، اما می‌تواند مانع از ورزش کردن شود.

شین اسپلینت چیست؟ 

شین اسپلینت اغلب برای توصیف هر نوع درد در استخوان جلوی ساق پا استفاده می‌شود. البته این درد معمولاً به دلیل سنگینی باری است که بر روی پاهایتان وارد می‌شود مثلاً وقتی زیاد می‌دوید، بروز می‌کند. این درد خصوصاً در ورزشکاران، رقصندگان و افرادی که در ارتش کار می‌کنند شایع است.

درد جلوی ساق پا گاهی اوقات تحت عنوان دیگری برای سندرم استرس تیبیال داخلی (پریوستیت) استفاده می‌شود. پزشکان هنوز به طور کامل نمی‌دانند که چه چیزی باعث آن می‌شود؛ اما استرس و فشار مکرر بر روی استخوان ساق پا ممکن است باعث ایجاد التهاب در بافت اطراف آن و ضریع استخوان (periosteum) گردد- غشای سختی شود که آن را پوشانده است.

گاهی اوقات درد جلوی ساق پا می‌تواند دلایل دیگری داشته باشد؛ از جمله:

• شکستگی‌های استرسی. این نوع شکستگی‌ها، شکستگی‌های کوچکی در استخوان درشت نی پا هستند که در اثر فشار مکرر بر روی استخوان ایجاد می‌شوند.
• کشیدگی عضله. در چنین شرایطی فرد ممکن است مستعد کشش بیش از حد برخی از عضلات جلوی پای خود شود و به برخی از فیبرهای عضلانی آسیب برساند.
• سندروم کمپارتمان مزمن. هنگامی که ورزش می‌کنید، جریان خون اضافی به عضلات باعث تورم آن‌ها می‌شود. عضلات شما درون محفظه یا کمپارتمان محصور از بافت سفتی قرار می‌گیرند، بنابراین فضای زیادی برای انبساط ندارند. اگر این بافت نتواند به اندازه کافی منبسط شود، فشار داخل آن افزایش می‌یابد و خون نمی‌تواند به عضله شما جاری شود. این وضعیت باعث می‌شود تا میزان اکسیژن‌رسانی به عضله کاهش یابد و منجر به بروز درد می‌شود. سندروم کمپارتمان مزمن، وضعیت خیلی شایعی نیست.
• مشکلات تاندون (تاندینوپاتی). وارد آمدن بار و وزن خیلی زیاد یا استفاده بیش از حد از یک تاندون می‌تواند باعث درد و تورم شود.

علل ایجاد درد جلوی ساق پا 

اگر استرس و فشار زیادی به استخوان ساق پا (استخوان تیبیا یا درشت نی) و بافت‌های اطراف آن وارد کنید، ممکن است دچار درد جلوی ساق پا شوید. این وضعیت ممکن است به دلیل سندرم استرس تیبیال داخلی (پریوستیت) ایجاد شود. استخوان و بافت این قسمت از پای شما می‌توانند با مقداری ضربه مواجه شوند و با آن کنار بیایند و هر بار خود را تقویت می‌کنند تا بتوانند بهبود یابند؛ اما اگر فشار و استرس بیش از حدی بر استخوان خود وارد کنید، ممکن است ملتهب شود.

در صورت داشتن شرایط زیر، احتمال اینکه دچار درد جلوی ساق پا شوید بیشتر خواهد بود:

• اضافه وزن دارید یا عضلات پشت ساق پای بزرگی دارید
• به تازگی شروع به انجام یک فعالیت شدید مانند دویدن کرده‌اید درحالی‌که قبل از آن خیلی کم ورزش کرده‌اید.
• ورزش یا نوع فعالیتی که دارید، مستلزم دویدن یا پریدن روی یک سطح سخت یا کمی منحنی مانند جاده است
• روش دویدن تان مناسب نیست
• کفش‌هایتان مناسب نیستند یا از زیره ی بالشتکی و پشتیبانی کافی برخوردار نیستند، مخصوصاً اگر کف پای صاف داشته باشید
• الگوی دویدن تان یا سطحی را که روی آن می‌دوید – مانند تردمیل به جاده – تغییر داده‌اید
• بین جلسات ورزشی خود به اندازه کافی استراحت نمی‌کنید تا عضلاتتان بسیار خسته می‌شوند و استخوان‌های شما نمی‌توانند کاملاً بهبود یابند.

علائم شین اسپلینت 

اگر شین اسپلینت دارید، احتمالاً احساس درد و تحریک دردناکی را در قسمت جلویی یا کناری ساق پا خواهید داشت. درد ممکن است بسیار شدید و ناخوشایند باشد، به ویژه هنگامی که از پله‌ها بالا می‌روید.

همچنین ممکن است متوجه چنین علائمی شوید:

• هنگام شروع ورزش، دردی در ساق پای شما شروع می‌شود
• به نظر می‌رسد با ادامه ورزش، درد بهبود می‌یابد
• درد در هنگام استراحت از بین می‌رود
• در صورت لمس ناحیه دردناک پای شما احساس تحریک و درد می‌کند

اگر درد شما بسیار بد و شدید است، باید با پزشک خود صحبت کنید. اگر شکستگی استرسی داشته باشید، معمولاً فقط ناحیه کوچکی از پای شما احساس درد و تحریک می‌کند. همچنین در صورت داشتن شکستگی استرسی، ممکن است هر بار که ورزش می‌کنید و از یک تمرین به تمرین دیگری می‌روید، این درد بدتر می‌شود. اگر عضله پای شما احساس سفتی می‌کند، ممکن است دچار سندرم کمپارتمان شده‌اید.

تشخیص 

اگر درد جلوی ساق پا دارید، می‌توانید قبل از قرار ملاقات با پزشک، خودتان با استراحت و مسکن آن را کنترل کنید.

اما اگر شرایط زیر را دارید، باید به پزشک مراجعه کنید:

• این درد بهتر نمی‌شود یا بدتر هم می‌شود، حتی اگر ورزش را متوقف کرده‌اید و به پای خود استراحت داده‌اید.
• هنگام استراحت، بدون هیچ دلیل مشخصی مانند انجام یک فعالیت جدید یا برنامه‌ی ورزشی جدیدی، درد دارید
• نشانه‌ای از احتمال وجود شکستگی استرسی وجود دارد، مانند درد خیلی بدی که بدان معنی است که مجبورید ورزش را بلافاصله متوقف کنید
• عضله شما احساس سفتی و سختی می‌کند که می‌تواند نشانه‌ای از سندرم کمپارتمان باشد
• روی استخوان ساق پا (شین اسپلینت) تورم وجود دارد.

فیزیوتراپیست در مورد علائم شما سؤال کرده و شما را معاینه می‌کند. همچنین ممکن است در مورد سابقه بیماری شما و تعداد دفعات ورزش تان سؤالاتی بپرسد.

فیزیوتراپیست ها معمولاً قادر به تشخیص شین اسپلینت، بدون انجام آزمایش‌های دیگری هستند؛ اما اگر فکر می‌کنند که ممکن است استخوان دچار شکستگی استرس شده باشد، ممکن است برای رد سایر دلایل بروز این درد، عکس‌برداری رادیولوژی انجام دهد. عکس‌برداری رادیولوژی همیشه شکستگی‌ها را تشخیص نمی‌دهد، بنابراین در عوض ممکن است به اسکن استخوان یا اسکن MRI نیاز داشته باشید.

درمان شین اسپلینت (درد جلوی ساق پا)

موارد ابتلا به شین اسپلینت معمولاً در خانه با استراحت فراوان، برخی اقدامات ساده برای کمک به خود و مصرف داروهای مسکن برای تسکین درد قابل درمان هستند؛ اما اگر درد خیلی بد است یا بهتر نمی‌شود، باید به پزشک مراجعه کنید.

استراحت 

فعالیتی را که باعث شین اسپلینت (درد جلوی ساق پا) شما شده است متوقف کنید و برای چند هفته استراحت کنید. اگر دچار شکستگی استرسی شده باشید، بهبودی آن تا 12 هفته ممکن است طول بکشد. با انجام فعالیت‌های دیگری که به پاهای شما فشار نمی‌آورد، در این مدت خود را فعال نگه دارید. این فعالیت‌های ممکن است شامل شنا یا دوچرخه سواری باشد.

داروهای مسکن 

در صورت نیاز به تسکین درد، می‌توانید از داروهای مسکن بدون نسخه، مانند پاراستامول یا ایبوپروفن استفاده کنید، البته به شرطی که این داروها برای شما مناسب باشند.

استفاده از یخ 

برای کمک به تسکین درد، می‌توان از کیسه‌های یخ استفاده کرد. کیسه‌ی یخ خود در یک حوله بپیچید آن را مستقیم روی پوست خود قرار ندهید. هر بار آن را به مدت 15 تا 20 دقیقه بر روی محل درد نگه دارید. در صورت نیاز هر دو تا سه ساعت در طول روز می‌توانید این کار را تکرار کنید.

کفش 

کفش‌های پیاده‌روی یا کفش‌های ورزشی خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که محافظت و کوشنینگ (زیره ی ضربه‌گیری) کافی را برای پاهای شما ارائه دهند. فروشگاه‌های تخصصی کفش ورزشی می‌توانند به شما مشاوره و اطلاعات لازم را بدهند. کفی‌های جاذب شوک برای کفش شما ممکن است هنگام دویدن به ضربه‌گیری و کوشنینگ پاهایتان کمک کنند.

کفی‌های طبی 

متخصص پا می‌تواند ارتز یا همان کفی‌های طبی را برای کفش‌های شما بسازد. در صورتی که راه رفتن یا دویدن باعث درد جلوی ساق پای شما می‌شود، این کفی‌ها ممکن است نحوه راه رفتن یا دویدن شما را تغییر دهند

 گچ گرفتن 

گاهی اوقات ممکن است پزشک یا فیزیوتراپیست به شما توصیه کند که از بریس، آتل، چکمه یا گچ استفاده کنید تا به بهبود و جوش خوردن شکستگی کمک کند.

اگر در وهله اول نتوانید از فعالیتی که باعث شکستگی استرسی شما شده است، اجتناب نکنید، پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که پایتان را گچ بگیرید؛ اما پزشکان معمولاً گچ را برای شکستگی‌های استرسی توصیه نمی‌کنند زیرا می‌تواند عضلات و استخوان شما را ضعیف کند. ممکن است به شما توصیه شود در عوض مدتی با عصا راه بروید.

پس از برطرف شدن درد، باید سریعاً وزن خود را روی پای خود قرار دهید. فیزیوتراپی می‌تواند به تقویت عضلات کمک کند.

فیزیوتراپی 

اگر استراحت کافی داشته باشید، ممکن است بتوانید درد جلوی ساق پایتان را درمان کنید. یک فیزیوتراپیست می‌تواند بهترین راه را برای افزایش تدریجی سطح فعالیتتان، پس از تسکین درد، به شما نشان دهد. انجام ماساژ و حرکات کششی می‌تواند برای درد جلوی ساق پا مفید باشد. فیزیوتراپیست شما ممکن است توصیه کند که آیا این موارد به کاهش علائم شما کمک می‌کند یا خیر.

ورزش 

اینکه مجبور شوید فعالیتی را که از آن لذت می‌برید متوقف کنید، شاید ناامیدکننده باشد؛ اما شما واقعاً باید چند هفته استراحت کنید تا پایتان بتواند کاملاً بهبود یابد. اگر به اندازه کافی استراحت نکنید، بهبودی کامل شما ممکن است بیشتر طول بکشد.

تا زمانی که درد از بین نرود، باید فعالیتی را که باعث درد جلوی ساق پای شما شده است، مانند دویدن، متوقف کنید؛ اما این بدان معنا نیست که باید ورزش را به طور کامل کنار بگذارید. شما می‌توانید با انجام ورزش‌هایی که هیچ گونه فشاری بر روی استخوان ساق پایتان وارد نمی‌کند، مانند شنا یا دوچرخه سواری، بدنتان را متناسب و فعال نگه دارید.

به محض اینکه درد شما متوقف شد، می‌توانید به تدریج دوباره تمرین یا فعالیت خود را از سر بگیرید. مقدار و شدت آن را به آرامی افزایش دهید. اگر علائم شما بازگشت، فعالیت را متوقف کرده و قبل از شروع مجدد تمرین با شدت پایین، چند روز استراحت کنید. از فیزیوتراپیست خود در مورد مطمئن‌ترین راه بازگشت به سطح فعالیت قبلی خود سؤال کنید.

• وقتی دوباره ورزش را شروع کردید، آن را به آرامی شروع کنید. اگر دوباره دچار شین اسپلینت شدید، فعالیت را متوقف کرده و قبل از شروع تمرین با شدت کمتری، چند روز استراحت کنید. میزان تمریناتی را که به تدریج انجام می‌دهید افزایش دهید.
• بیشتر روی سطح نرم مانند چمن یا تردمیل بدوید تا جاده‌های سخت.
• با فیزیوتراپیست خود در مورد تغییر سبک دویدن خود صحبت کنید، زیرا ممکن است این تغییر کمک کننده باشد.
• توجه به بدن مهم است؛ بنابراین، سطحی از ورزش را پیدا کنید که پایتان بتواند آن را تحمل کند و به آهستگی و به تدریج آن را شروع کنید، این کار به پای شما اجازه می‌دهد که زمان کافی برای بهبودی داشته باشد.

پیشگیری از شین اسپلینت 

اگر برنامه‌ی ورزشی جدیدی را به آرامی شروع کنید، ممکن است بتوانید شانس ابتلا به شین اسپلینت و شکستگی‌های استرسی استخوان جلوی ساق پا را کاهش دهید. بدنتان را به تدریج با ورزش آماده کنید و مراقب باشید که بین جلسات ورزش خود، زمان کافی برای استراحت و بهبودی داشته باشید.

روش‌های زیادی نیز وجود دارد که می‌توانید در جلوگیری از درد جلوی ساق پا بکار ببرید. برخی از این روش‌ها ممکن است به جلوگیری از شکستگی استرسی نیز کمک کنند.

• کفش‌های ورزشی یا کفش‌های پیاده‌روی بپوشید که زیره ی ضربه‌گیر خوبی داشته به‌درستی پاهای شما را حمایت می‌کنند. این به شکل پای شما بستگی دارد، بنابراین بهتر است کفش‌های ورزشی خود را از یک فروشگاه مخصوص ورزشی تهیه کنید.
• کفش‌های ورزشی پس از مدتی توانایی خود را در جذب شوک از دست می‌دهند که این مسئله ممکن است شما را دچار درد جلوی ساق پا یا شکستگی استرسی کند. بعد از طی مسافت 300 تا 700 مایل بهتر است کفش‌های ورزشی خود را تعویض کنید.
• هنگامی که فعالیتی را شروع می‌کنید یا پس از مدتی دور شدن به فعالیتی برمی‌گردید، باید شدت آن را به تدریج افزایش دهید.
• هنگام دویدن یا ورزش کردن، از کفی‌های بالشتکی استفاده کنید تا برخی از ضربه‌ها را جذب کند؛ و در صورت توصیه پزشک یا فیزیوتراپیست، می‌توانید از کفی طبی استفاده کنید.
• در صورت امکان روی چمن تمرین و ورزش کنید و همیشه روی زمین‌های سخت مانند جاده‌ها ندوید و راه نروید.
• قبل از انجام هرگونه فعالیت بدنی یا ورزش، یک سری تمرینات کششی را برای قسمت جلوی ساق پای خود انجام دهید.