انتخاب دکتر ارتوپد برای تشخیص و درمان دردهای اسکلتی عضلانی

همان‌طور که می‎دانید دکتر ارتوپد در تشخیص و درمان عارضه‌ها، بیماری‌ها و آسیب‌دیدگی‌های درگیر کننده سیستم اسکلتی ـ عضلانی تخصص دارد. متخصصین ارتوپد نقش مهمی در تشخیص، درمان، پیشگیری و توانبخشی عارضه‌های اسکلتی ـ عضلانی دارند. اما دامنه فعالیت‌های دکتر ارتوپد فقط محدود به استخوان، عضله یا مفصل نمی‌شود. در واقع بیماری‌های بسیاری وجود دارند که احتمالاً تا به الان نمی‌دانستید که برای درمان آنها باید به دکتر ارتوپد مراجعه کنید.

اهمیت مراجعه به دکتر ارتوپد

دکتر ارتوپد از جراحی به عنوان آخرین راهکار برای درمان ناراحتی‌های عضلانی ـ اسکلتی استفاده می‌کند. دکتر ارتوپد نهایت تلاشش را می‌کند تا جراحی را با انجام دادن درمان‌های کم‌تهاجمی مانند تجویز دارو و فیزیوتراپی حتی‌الامکان به تاخیر بیندازد. وقتی این درمان‌ها دیگر کمکی به تسکین درد و علائم دیگر نکند، دکتر ارتوپد جراحی را توصیه می‌کند. متداول‌ترین جراحی‌هایی که متخصصین ارتوپد پیشنهاد انجام دادن آنها را می‌دهند، عبارتند از جراحی کمر و ستون فقرات و تعویض مفصل‌های ران، شانه، زانو و مچ پا. همچنین عمل‌های آرتروسکوپی متعددی نیز به منظور مشاهده، تشخیص و درمان مشکلات داخل مفصل انجام می‌شود.

هرچه مشکل اسکلتی ـ عضلانی سریع‌تر تشخیص داده شود، زودتر می‌توانید برای درمان آن اقدام کنید. درمان زودهنگام از شدیدتر شدن مشکل جلوگیری می‌کند. دکتر ارتوپد مشکل اصلی و علت ابتلا به آن را در جلسه مشاوره اولیه مشخص می‌کند و روش‌های درمان را توضیح می‌دهد. همچنین بیمار را در زمینه روش‌های مدیریت درد، شامل مصرف دارو یا تزریق، توانبخشی و طب فیزیکی راهنمایی می‌کند.

دکتر ارتوپد چه بیماری هایی را درمان می کند؟

دامنه فعالیت‌های دکتر ارتوپد بیشتر از کمک به تسکین درد و ناراحتی است. بهترین دکترهای ارتوپد با تکیه بر تجربه و تخصص گسترده خود می‌توانند آن دسته از ناراحتی‌های جسمی را درمان کنند که تمام جنبه‌های زندگی روزمره بیماران را تحت‌الشعاع قرار داده است.

در هر سنی که باشید، اگر دچار درد مفصلی، عضلانی یا استخوانی بشوید، می‌توانید به دکتر ارتوپد مراجعه کنید تا ایشان آسیب‌دیدگی را تشخیص بدهند و درمان مناسب را توصیه کنند.

بهترین دکترهای ارتوپد بیمارانی از گروه‌های سنی مختلف از نوزادان و کودکان گرفته تا ورزشکاران، مردان و زنان شاغل و سالمندان را هر روز درمان می‌کنند. متخصصین ارتوپد هم در بیمارستان‌ها و هم در مطب‌ها و کلینیک‌های خصوصی فعالیت دارند و مشکلات مختلف از انواع عفونت و آسیب‌های ورزشی گرفته تا آرتریت، پوکی استخوان و تومور استخوان را درمان می‌کنند.

جراح ارتوپد مهارت‌های خود را برای درمان عارضه‌های مختلفی مانند بیماری‌ها و اختلال‌های مفصل و استخوان، شکستگی یا پارگی تاندون‌ها، رباط‌ها و عضلات سراسر بدن به کار می‌گیرند.

البته دکتر ارتوپد می‌تواند عارضه‌های عضلانی ـ استخوانی بسیاری را بدون جراحی و با تجویز دارو، ورزش درمانی و دیگر درمان‌های توانبخشی یا جایگزین درمان کند. صرفاً اگر بیمار به این درمان‌ها واکنش نشان ندهد، جراح ارتوپد جراحی را توصیه می‌کند.

تعدادی از عارضه‌ها و بیماری‌هایی که متخصصین ارتوپد به درمان آنها می‌پردازند، عبارتند از:

• کمر درد، پارگی دیسک، درد سیاتیک و اسکولیوز
• ناهنجاری‌های انگشتان دست و پا
• پا چنبری، انحراف انگشت شست پا، پای پرانتزی، زانوی ضربدری و هم‌اندازه نبودن پاها
• شکستگی و دررفتگی
• ناهنجاری‌های رشدی
• آرتروز
• پوکی استخوان
• روماتیسم
• آسیب‌های ورزشی یا شغلی
• آسیب‌دیدگی تاندون، کشیدگی عضله، بورسیت و پارگی غضروف
• پیچ خوردگی، کشیدگی و پارگی رباط
• تومور استخوان، دیستروفی عضلانی و فلج مغزی

درمان‌های ارتوپدی غیرجراحی

درمان تمام عارضه‌های استخوانی ـ عضلانی به جراحی نیاز ندارد. بهترین دکترهای ارتوپد طیف وسیعی از درمان‌های غیرجراحی را برای تسکین موثر دردهای عضلانی و استخوانی و افزایش توانایی حرکتی ارائه می‌دهند.

درمان‌های غیرجراحی ارتوپدی به شرح زیر است:

• داروهای موضعی یا خوراکی
• تزریق استروئید
• درمان‌های کم‌تهاجمی
• طب فیزیکی
• خدمات توانبخشی

درمان‌های غیرجراحی فوق به بازیابی توانایی حرکتی، تقویت عضلات و مفصل‌ها و افزایش دامنه حرکتی کمک می‌کند. دکتر ارتوپد خوب راهنماییتان می‌کند تا بهترین طرح درمان را با توجه به مشکلتان انتخاب کنید تا هر چه سریعتر سلامتیتان را بازیابید و دوباره سرپا شوید.

طرح درمان فردی

دکتر ارتوپد خوب طرح درمان گام به گام را برمبنای نیازهای منحصربه فرد هر بیمار طراحی می‌کند. این مراحل عبارتند از:

• تعدیل فعالیت: گاهی اوقات کافی است به ناحیه آسیب دیده استراحت بدهید تا فرصت کافی برای ترمیم آسیب دیدگی فراهم شود.
• وسایل کمکی: بریس، ارتز، آتل، عصا یا دیگر وسایل کمکی به ترمیم آسیب‌دیدگی کمک می‌کند.
• طب فیزیکی یا کار درمانی: این مرحله برای اکثر عارضه‌های ارتوپدی به کار برده می‌شود. طب فیزیکی یا کاردرمانی با هدف تقویت عضلات و بافت‌های اطراف، بازآموزی بدن برای انجام دادن حرکات به روش صحیح و پیشگیری از آسیب‌دیدگی‌های بعدی انجام می‌شود.
• داروهای خوراکی یا موضعی: دکتر ارتوپد داروهایی مانند داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب یا مسکن‌های درد عصبی را برای تسکین درد تجویز می‌کند تا بیمار دوره ترمیم آسیب‌دیدگی را بدون درد پشت سر بگذارد.
• تزریق استروئید: طرح درمان شامل مجموعه تزریق‌هایی که در آنها از ترکیبی از داروهای بی‌حس کننده و کورتیکواستروئید استفاده می‌شود، برای تسکین درد و بهبود عملکرد توصیه می‌شود. دکتر ارتوپد با توجه به نتایج این تزریق‌ها تصمیم می‌گیرد که آیا بیمار به درمان‌های قوی‌تری نیاز دارد یا خیر.

درمان‌های پیشرفته با حداقل تهاجم

ممکن است دکتر ارتوپد لازم بداند که درمان‌های کم‌تهاجمی برای کاهش ناراحتی مفصلی و افزایش توانایی حرکتی انجام شود. بهترین دکترهای ارتوپد در زمینه طیف وسیعی از درمان‌های کم‌تهاجمی از قبیل موارد زیر تجربه دارند:

• تزریق پلاسمای سرشار از پلاکت: در تزریق پی آر پی از خون خود بیمار برای التیام آسیب‌های خاص استفاده می‌شود. این درمان برمبنای روش تحریک مغزاستخوان ریزشکستگی عمل می‌کند.
• تنوتومی از روی پوست: این روش که با نام تجاری Tenex نیز شناخته می‌شود، تحت هدایت سونوگرافی برای تشخیص بافت تاندون بیمار و مولد درد انجام می‌شود. دکتر ارتوپد پس از شناسایی تاندون، آن را با سوزنی بسیار ظریف که با سرعت مافوق صوت حرکت می‌کند، خارج می‌کند.
• تزریق سدیم هیالورونات: این تزریق برای تحریک مایعات اطراف مفصل و با هدف تسکین درد ناشی از آرتروز زانو انجام می‌شود.

جراحی

چنانچه نتیجه درمان‌های غیرجراحی رضایتبخش نباشد، بسیاری از دکترهای ارتوپد آموزش‌های لازم را برای انجام دادن جراحی‌های اصلاحی مختلف دیده‌اند. جراحی‌های ارتوپدی متداول عبارت است از:

• آرتروسکوپی: آرتروسکوپی درمانی کم‌تهاجمی است که در آن از تجهیزات و دوربین‌های مخصوص برای دیدن، تشخیص و درمان مشکلات داخل مفصل استفاده می‌شود.
• فیوژن: استخوان‌ها در عمل فیوژن یا خشک کردن با استفاده از گرفت‌های استخوانی و وسایل داخلی مانند میله‌های فلزی به هم جوش داده می‌شوند تا پس از مدتی استخوانی یکپارچه ایجاد شود.
• تثبیت داخلی: در جراحی تثبیت داخلی تکه‌های شکسته استخوان با پلاک، پین یا پیچ فلزی ثابت در جای مناسب نگه داشته می‌شود تا استخوان به درستی جوش بخورد.
• تعویض مفصل (جزئی، کلی و ترمیمی): مفصل آسیب دیده یا ملتهب برداشته می‌شود و با مفصل مصنوعی که پروتز گفته می‌شود، جایگزین می‌شود. در جراحی تعویض مفصل جزئی فقط بخش آسیب دیده مفصل با پروتز جایگزین می‌شود.
• استئوتومی: جراح ارتوپد بدشکلی استخوان را با بریدن و جابه‌جا کردن آن اصلاح می‌کند.
• ترمیم بافت نرم: جراح ارتوپد از غشای کلاژنی غیرسلولی برای تسهیل فرآیند ترمیم و تقویت بافت‌های نرمی مانند رباط یا تاندون پاره شده استفاده می‌کند. جراح بافت آسیب دیده را با غشای کلاژنی ترمیم می‌کند، این غشا مانند داربستی برای رشد داخلی سلولی عمل می‌کند و به این ترتیب بافت‌های بدن دوباره به تدریج شکل می‌گیرد.

مراجعات بعدی و مراقبت بعد از جراحی

بیماران زیر باید تحت نظر جراح ارتوپد باشند:

• بیمارانی که جراحی انجام داده‌اند: گام‌های بلندی در راستای ایمن‌سازی جراحی‌های ارتوپدی مانند جراحی تعویض مفصل ران و زانو برداشته شده است. برای مثال امروزه در بسیاری از بیمارستان‌ها از بازوهای رباتیک برای انجام دادن تکنیک‌های جراحی دقیق‌تر استفاده می‌شود. البته باز هم نمی‌توان گفت که این جراحی‌ها کاملاً بدون خطر هستند. بنابراین لازم است که بیمار مجدداً به جراح ارتوپد مراجعه کند تا ارتوپد روند بهبود و پیشرفت بیمار را در کوتاه مدت و بلندمدت تحت نظر داشته باشد.
• بیمارانی که دچار درد هستند: در بسیاری از موارد که بیمار به طور کامل بهبود می‌یابد و احتمال بروز عوارض به شدت کاهش می‌یابد، نیازی به مراجعات بعدی نیست. اما اگر بیمار ناگهان دچار درد شود، به خصوص اگر درد در ناحیه آسیب‌دیدگی قبلی احساس شود، لازم است بررسی‌های بیشتر انجام شود.
• بیمارانی که به درمان نیاز دارند: توانبخشی نقش مهمی در بهبود بیماران دارد. متخصص طب فیزیکی یا کاردرمانی به بیماران ارتوپدی کمک می‌کند تا عملکرد کامل ناحیه آسیب دیده را بازیابند یا حداقل بتوانند علی‌رغم وجود این عارضه به زندگی عادی خود ادامه بدهند. بیماران بعد از مدتی باید برای بررسی پیشرفت ناشی از درمان به دکتر ارتوپد مراجعه کنند.
• بیماران مبتلا به عارضه‌های جدی دیگر: عارضه‌هایی مانند دیابت یا بیماری خودایمنی کیفیت زندگی بیماران را در طول درمان و پس از آن تحت‌الشعاع قرار می‌دهند. این گروه از بیماران لازم است تحت نظر دکتر ارتوپد باشند تا متخصص طرح درمان خاصی را با توجه به عوارض این بیماری‌ها برایشان تهیه کند.

وقتی دوره درمان به اتمام می‌رسد، یعنی بیمار ترخیص می‌شود، تمام داروها را دریافت می‌کند و پزشک به او اجازه می‌دهد که درمان را در خانه ادامه بدهد، لازم است مراقبت‌های تکمیلی ارتوپدی را ادامه بدهد و در زمان‌های معین برای بررسی و مراقبت‌های بیشتر به متخصص ارتوپد مراجعه کند.

دکتر ارتوپد مراقبت‌های بعد از درمان را قبل از مرخص شدن بیمار به او اعلام می‌کند، زمان‌های مشخصی را برای مراجعات بعدی تعیین می‌کند و روش مراقبت از زخم، مصرف دارو و مدیریت درد را به بیمار آموزش می‌دهد.

جلسات معاینه تکمیلی سی دقیقه تا یک ساعت طول می‌کشد. فاصله بین جلسات ویزیت بعد از ترخیص کوتاه‌تر و در حد چند روز است و بعد از مدتی به چند ماه افزایش پیدا می‌کند. اگر بیمار بدون مشکل در حال بهبود باشد، ویزیت‌های بعدی به صورت دوره‌ای، برای مثال سالی یک یا دو بار انجام می‌شود.

دکتر ارتوپد پرونده بیمار را در جلسات ویزیت بررسی می‌کند و وضعیت سلامت فعلی بیمار را با زمان ترخیص از بیمارستان مقایسه می‌کند. بیمار در این مدت به متخصص‌های دیگری مانند متخصص طب فیزیکی یا کاردرمانی نیز مراجعه می‌کند و گزارش‌ها و نتایج آزمایش‌های انجام شده را در صورت لزوم به دکتر ارتوپد ارائه می‌دهد. طرح درمان با توجه به روند پیشرفت بیمار تغییر داده می‌شود. برای مثال دوز مسکن‌ها و تعداد جلسات فیزیوتراپی بسته به نیازهای فعلی بیماری کم یا زیاد می‌شود.