اگر فرزند شما یک پا کوتاهتر از پای دیگر داشته باشد، یعنی اینکه دچار بیماری به نام اختلاف طول پاها است. اختلاف طول پاها میتواند از کسری از سانتیمتر تا چند سانتیمتر باشد.
کودکانی که اختلاف طول اندام تحتانی دارند، اغلب با این بیماری متولد میشوند، اگرچه ممکن است تا زمانی که کودک شروع به سینهخیز رفتن یا راه رفتن نکند، برای والدین آشکار و مشخص نباشد. بعضی از کودکان در اثر بیماری یا یک جراحت، بهمرور دچار اختلاف پاها و کوتاهی پا میشوند.
مشکل کوتاهی پا که بر تحرک کودک تأثیر میگذارد، نیاز به درمان دارد. اگر اختلاف در پاها کم باشد، ممکن است یک ارتز مانند ارتز بالابر کفش توصیه شود. برای کودکانی که کوتاهی پای قابل توجه تری دارند، ممکن است جراحی نیاز باشد.
والدین وقتی راه رفتن فرزندشان غیرطبیعی باشد، اغلب که به کوتاهی یک پای او مشکوک میشوند. این نشانههای اولیه را باید با یک معاینه تخصصی توسط پزشکان باتجربه که متخصص در تشخیص مسائل رشد استخوان در کودکان هستند، پیگیری کرد.
در کلینیک امید، پزشک متخصص ارتوپدی کودک، سابقه پزشکی کاملی از کودک شما میگیرد و معاینه بدنی انجام میدهد و وضعیت کودک شما را به صورت چشمی ارزیابی میکند. در طول معاینه بدنی، پزشک نحوه نشستن، ایستادن، راه رفتن و حرکت کودک را مشاهده میکند. کودکان ممکن است با راه رفتن روی انگشتان پا، خم شدن زانو یا لنگیدن، کوتاهتر بودن یک پایشان را جبران کنند. در بیشتر موارد، برای تأیید تشخیص، اندازهگیریهای دقیقی بر روی هر دو پا و توصیههایی درمانی، معاینات تصویربرداری اضافی انجام میشود. پس از تشخیص، پزشک درمان مناسبی را برای کودک توصیه میکند.
برای کسب اطلاعات بیشتر دربارهی درمان کوتاهی پای نوزاد و دریافت نوبت در کلینیک با شماره تلفنهای 02188801800 – 09107803155 تماس حاصل فرمایید.
علت کوتاهی پای نوزاد و کودک چیست؟
اختلافات ساختاری در طول پا زمانی اتفاق میافتد که کودک با پاهایی با طول نابرابر متولد میشود یا استخوان درشت نی او خم شده است. در بیشتر موارد، دلیل مشخصی برای این وضعیت وجود ندارد.
اختلاف عملکردی در طول پا میتواند زمانی اتفاق بیفتد که کودک با مشکلی متولد شود که باعث تغییر در تراز لگن شود، مانند کوکسا وارا و دررفتگی رشد مفصل ران.
سایر علل کوتاهی پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- شکستگی یا آسیبدیدگی دیگر: آسیب به استخوان میتواند رشد آن را کندتر کند، در حالی که استخوان پای دیگر به طور طبیعی به رشد خود ادامه میدهد. برخی از شکستگیها همچنین میتوانند منجر به رشد بیش ازحد استخوان در طی روند جوش خوردن شوند – این مورد در آسیبدیدگی استخوان لگن معمول است.
- استئومیلیت یا سایر بیماریهای استخوان: این وضعیت میتواند به صفحه رشد استخوانی آسیب برساند و باعث ایجاد اختلاف شود که به تدریج با گذشت زمان اتفاق میافتد.
- تومورهای استخوانی و درمان آنها میتواند روی رشد استخوان تأثیر بگذارد.
- فلج مغزی و سایر مشکلات عصبی عضلانی: این شرایط میتواند باعث ایجاد مشکلاتی در تراز و وضعیت پاها شود و احتمالاً منجر به اختلاف عملکرد شود.
علائم کوتاهی پای کودک چیست؟
علائم کوتاهی پا از یک کودک به کودکی دیگر بر اساس تفاوت در طول پا و علت بیماری بسیار متفاوت است.
برخی از علائم رایج این وضعیت عبارتاند از:
- کودک به دلیل تلاش بیشتری که برای حرکت کردن و راه رفتن لازم دارند، خیلی زود خسته میشود.
- اندازههای استخوانهای فمور (استخوان ران) و استخوان درشت نی (استخوان شین) اغلب نامساوی است، اما ممکن است استخوان فیبولا (استخوان کوچکتر در قسمت پایینی پا) نیز تحت تأثیر این اختلاف قرار گیرد.
- مشکلاتی در راه رفتن که میتواند شامل لنگیدن، لگد زدن و ول شدن پا یا راه رفتن روی نوک انگشتان پای کوتاهتر باشد
- مشکلاتی در وضعیت قرارگیری بدن مانند کج شدن شانه
- یک زانو به طور مزمن در سمت کوتاهتر، بیشازحد کشیده شده و از طرف پای بلندتر، خم میشود
- درد در کمر، ران، زانو یا مچ پا
درمان
ازآنجاییکه کودکان مدام در حال رشد هستند، هدف از درمان این وضعیت، اصلاح کوتاهی پا است که در سنین و بلوغ مشهود خواهد بود. این به معنای آن است که تجزیه و تحلیل دقیقی از آهنگ رشدی کودک شما، امری ضروری است. برای تخمین اختلاف طول پاها در بلوغ و نوجوانی، جراح متخصص ارتوپدی کودک شما ممکن است در طی یک دورهی یک یا دو ساله، قبل از آنکه بخواهد به سراغ عمل جراحی برود، اندازهها و معیارهای بسیاری را از روند رشد کودک شما در نظر بگیرد.
همچنین لازم به ذکر است که هدف از درمان همیشه داشتن پاهایی با طول یکسان نیست. به طور مثال، برخی از بیماران مبتلا به بیماریهای عصبی – عضلانی که شامل ضعف عضلانی یا فلج پای کوتاه هستند، ممکن است با اصلاح یک یا دو سانتیمتر، بهترین عملکرد را داشته باشند. این عمل رسیدن پا به زمین در فاز نوسانی چرخه راه رفتن را امکانپذیر میکند.
درمانهای بدون جراحی برای کوتاهی پای نوزاد و کودک
اگر اختلاف طول پای کودک شما خفیف باشد، بهطورکلی کمتر از یک اینچ (دو و نیم سانتیمتر) باشد، معمولاً با گزینههای غیر جراحی درمان میشود.
- ارتز بالابر کفش: این وسیله ارتزی است که روی کفش کودک گذاشته میشود. این ارتز میتواند به کودک در راه رفتن و دویدن کمک کند و همچنین ممکن است به کاهش هر گونه درد و کمر دردی که کودک احساس میکند کمک کند.
- پروتزها: این وسایل ممکن است برای برخی از بیماران که اختلاف پای بسیار زیادی دارند و سایر روشهای کشیده کردن یا کوتاه کردن پا برای آنها فایدهای ندارد، به خوبی کار کنند.
جراحی کوتاه کردن پا
عملهای جراحی برای کوتاه کردن ساق پای دیگر که بلندتر است، معمولاً برای اختلاف طول ساق پا توصیه میشود که با رسیدن کودک به بلوغ بین دو تا شش سانتیمتر میرسد. عملهای کوتاهسازی معمولاً عملهایی کمخطرتر محسوب میشوند و عوارض کمتری نسبت به عملهای بلند کردن طول پا دارند.
عمل جراحی اپی فیزیودز (Epiphysiodesis)
این عمل، سرعت رشد پای بلند را کندتر میکند و به پای کوتاه اجازه میدهد تا به طول آن پای دیگر برسد. این روش در کودکانی انجام میشود که هنوز رشد آنها تمام نشده است. در طی این عمل جراحی، معمولاً با قرار دادن یک بلوک استخوانی در منطقه مورد نظر، شکافی در استخوان ایجاد میشود که صفحه رشد را مهار کرده و از رشد استخوان در آینده جلوگیری میکند. از معایب احتمالی این نوع عمل جراحی میتوان به خطر اصلاح بیشازحد یا کم شدن طول پا و اینکه قد کودک ممکن است در بزرگسالی کمی کوتاهتر باشد، اشاره کرد.
Staple گذاری اپیفیزی (روی استخوان اپیفیز)
این عمل جراحی به طور موقت سرعت رشد در پای بلندتر را کندتر میکند. برای این کار Staple هایی تحت یک عمل جراحی در هر طرف صفحه رشد وارد میشوند. هنگامی که پاها از طول یکسانی برخوردار میشوند، Staple ها برداشته میشوند.
برداشت استخوان
این عمل شامل برش و برداشتن بخشی از استخوان در پای بلندتر است، بنابراین پاها دارای طول یکسان میشوند. این عمل جراحی را میتوان در بزرگسالانی که دیگر رشد نمیکنند انجام داد.
جراحی افزایش طول پا
روشهای طولانی کردن پا معمولاً فقط برای اختلافات بزرگتر از چهار سانتیمتر استفاده میشود. دو عمل جراحی برای بلندتر کردن پا انجام میشوند که چندین ماه طول میکشند.
این دو عمل عبارتاند از:
تثبیت خارجی
در طی این عمل جراحی، استخوان پای کوتاهتر به دو قسمت بریده میشود. یک ابزار سفارشی (به نام فیکساتور خارجی) که استخوان را احاطه میکند توسط پیچ و پلاکهایی به استخوان متصل میشود.
از چند روز پس از عمل، هر دو سر استخوان با ایجاد تنظیمات جزئی در دستگاه، به تدریج از هم جدا میشوند. این منجر به تشکیل استخوان جدید بین دو انتها میشود. با رسیدن به طول صحیح، به استخوان فرصت سفت شدن داده میشود و سپس ابزارها با جراحی برداشته میشود.
تثبیت داخلی (PRECICE Nail)
برای انجام این عمل جراحی، استخوان پای کوتاهتر به دو قسمت بریده میشود و جراح یک میخ با موتور مغناطیسی را در استخوان قرار میدهد. سپس استخوان با استفاده از آهنربا خارجی به آرامی کشیده شد.
