نورومای مورتون (درد،مورمور و گزگز بین انگشتان پا )

نورومای مورتون یک نوع تومور خوش خیم عصبی یا رشد غیر طبیعی بافت عصبی می باشد. نورومای مورتون به طور دقیق یک تومور نیست بلکه ملتهب و ضخیم شدن بافت احاطه کننده ی عصب یا خود آن می باشد. این عارضه معمولا بین انگشت سوم و چهارم پا اتفاق می افتد. (ممکن است بین انگشت دوم و سوم نیز به وجود بیاید). مورتون نوروما می تواند باعث خارش، بی حسی ،گزگز کف پا  و درد شدید و سوزناک در ناحیه ی کروی کف پا و سوزن سوزن شدن بین انگشتان پا شود. میزان شیوع این عارضه در بین زنان هشت تا ده برابر مردان است.

علائم و نشانه ها نورومای مورتون

عادتاً، درد، مورموری و گزگز بین انگشتان پا علائم ظاهری خاصی نظیر توده یا جراحت را نشان نمی‌دهد. به علاوه از درد و کاهش حساسیت، بسیاری از افراد مبتلا به این عارضه، احساسی عجیب و غریب بین انگشتان پا یا در قسمت کروی کف پا تجربه می‌کنند. این حس ممکن است مشابه احساس ایستادن بر روی یک تیغه، وجود ریگی در کفش یا حتی مانند این باشد که جوراب آنها به طور ناگهانی متورم و پفکی شده است.

دیگر علائم نورومای مورتون:

• حس خارش ویا بی حسی یا گز گز بین انگشتان پا (معمولا انگشت سوم و چهارم) و یا در قسمت توپی پا
• درد شدید، ناگهانی و تیر کشیدن در این ناحیه (که ممکن است با ایستادن یا راه رفتن بد تر شود)
• متورم شدن
• گرفتگی عضلات

علاوه بر موارد بالا، دونده ها ممکن است هنگام فشار و جدا شدن از بلوک شروع، احساس درد کنند.

علت ها و دلایل نورومای مورتون

علت اصلی به وجود آمدن درد،مورمور و گزگز بین انگشتان پا و علت بی حسی پا، هنوز به درستی مشخص نیست، ولی به نظر می رسد که برخی عوامل در به وجود آمدن آن نقش دارند:

• کفش تنگ یا نامناسب
• بدشکلی های فیزیکی مثل گودی یا صافی کف پا
• دیگر عارضه های پا مثل پینه یا انگشت چکشی
• جراحت
• تنش و فشار مکرر که ممکن است به دلیل نوع خاصی ورزش یا شغل باشد.

باور بر این است که قوس بیش از حد یا صاف بودن کف پا و دیگر بدشکلی ها و همچنین آسیب های خاص با ایجاد ناپایداری در مفاصل انگشتان پا باعث بروز نورومای مورتون می شوند.

تشخیص

برای تشخیص درد، مورموری و سوزش بین انگشتان پا، می‌توان از روش‌های تصویربرداری مانند ام‌آرای (MRI) و فراصوت استفاده کرد. با این حال، قبل از انجام این تست‌ها، پزشک ممکن است برای اطمینان از عدم وجود مشکلات استخوانی و آسیب‌هایی مانند شکستگی ناشی از فشار، عکس برداری با استفاده از اشعه ایکس را توصیه کند. همچنین، پزشک ممکن است با انجام یک معاینه جسمانی، به دنبال توده‌های قابل لمس و یا شنیدن صدای استخوان‌ها هنگام حرکت آنها بگردد.

راه ها و روش های درمان

بسته به شدت عارضه، گزینه های زیادی برای درمان آن موجود است.

در زیر چند گام ساده برای بهبود علائم، قبل از مراجعه به پزشک، آورده شده اند:

• کفش مناسب بپوشید که انگشتان پا در آن راحت باشند.
• بند کفش را زیاد محکم نبندید.
• کفش هایی با کفی های ضربه گیر و مناسب پا، توصیه می شوند.
• کفش های تنگ، نوک تیز و یا کفش هایی با پاشنه ی بلند تر از 5 سانتی متر نپوشید.
• از کفی مناسب برای جلوگیری از فشار استفاده کنید.
• روی محل آسیب دیده یخ بگذارید تا درد و التهاب کاهش یابند.
• پای خود را استراحت داده و آن را ماساژ دهید.
• اولین قدم برای طرح ریزی درمان آنالیز حرکتی است.

آنالیز حرکتی

پزشک باید نحوه ی راه رفتن و دویدن شما را مورد ارزیابی قرار دهد. (آنالیز حرکتی) پزشک به دنبال عواملی ایجاد یا تشدید نورومای مورتون خواهد گشت. آنالیز حرکتی به طرح ریزی فیزیوتراپی منحصر به فرد و طراحی ارتز های مناسب کمک می کند.

برخی از راه های درمان نورومای مورتون عبارت اند از:

فیزیوتراپی نوروم مورتون

فیزیوتراپی اولین قدم برای درمان این عارضه است. این روش نباید دست کم گرفته شود زیرا معمولا می تواند بدون نیاز به روش های پیچیده تر، درد را درمان کند. انواع فیزیوتراپی استفاده شده برای نورومای مورتون در زیر آمده اند:

• کشیدن و ماساژ. این عمل با استفاده از شل کردن تاندون ها و رباط ها، باعث افزایش انعطاف پذیری محل آسیب دیده می شود.
• تمرینات انگشتان پا. تقویت عضلات با تمرین دادن انگشتان پا بخش مهمی از فیزیوتراپی برای کاهش آثار مورتون نوروما می باشد.
• تمرینات مچ پا. درد ناشی از مورتون نوروما می تواند باعث ضعیف شدن ماهیچه های مچ پا شود. تمرینات تقویتی می توانند مچ پا را قوی تر کرده و باعث پایداری و کاهش دیگر آسیب های احتمالی شود.

ارتز و کفش طبی

پوشیدن کفش های پهن با فضای مناسب برای انگشتان جزو اولین برنامه های درمان مورتون نوروما می باشد. به عبارت دیگر، از پوشیدن کفش های نوک تیز، پاشنه بلند و یا باریک خودداری کنید.

در موارد مزمن تر، کفش های مخصوص ممکن است برای رهایی از درد نیاز باشند. این کفش ها بر اساس خصوصیت های فرد ساخته شده و دارای فضای مناسب برای انگشتان پا و غلتک متاتارس می باشند. اگر فرد ورزش کند، ممکن است برای ادامه ی فعالیت به کفش های مخصوص نیاز داشته باشد.

دارو

یک راه ساده ی درمان درد،مورمور و گزگز بین انگشتان پا استفاده از دارو می باشد. درد ناشی از درد،مورمور و گزگز بین انگشتان پا صرفا یک درد ایجاد شده در خود عصب بوده و این به معنی موجود بودن دارو های بسیاری برای درمان آن می باشد. با این حال استفاده از داروهای مسکن درد به تنهایی ممکن است به اندازه ی دارو های ترکیبی کارساز نباشد. این دارو ها می توانند درد را تا حد کافی برای انجام فیزیوتراپی و تمرین کاهش دهند.

تزریق کورتیکو استروئید

برای درمان درد،مورمور و گزگز بین انگشتان پا، در بیشتر افراد تزریق یک کورتیکو استروئید می تواند در مدت زمان کوتاه درد را از بین ببرد. این یک روش کم خطر و پربازده درمان است که می تواند بلافاصله اجرا شود.

کورتیکو استروئید ها در حقیقت موادی هستند که به طور طبیعی در بدن ساخته می شوند. این مواد به خصوص در کاهش تورم و التهاب اثر داشته که این موجب کاهش درد می شود.

به دنبال تزریق اول، غالبا یک تزریق دیگر حدود 2 تا 3 هفته ی بعد، انجام می شود. پس از تزریق اگر درد کاهش یافته و تا مدتی بر نگردد، می توان یک یا دو تزریق دیگر نیز انجام داد.

عمل جراحی نوروم مورتون

هنگامی که دارو و دیگر راه های درمان اثر بخش نباشند، ممکن است عمل جراحی پا لازم شود. رایج ترین عمل جراحی به منظور درمان نورومای مورتون، عمل عصب بری است که در آن بخشی از بافت عصبی را حذف می کنند.